Het artikel in het FD is geen echte juridische analyse en dat lijkt het ook niet te willen zijn. Het bespreekt wel verschillende juridische kwesties en roept goede vragen op, die ik alleen maar kan onderschrijven.

Privacy niet in geding...

De Gemeente Amsterdam heeft kennelijk verklaard tegenover Het Parool dat “privacy niet in het geding is”. Dat is natuurlijk onvoldoende, dus hopelijk is er een betere juridische onderbouwing. Het FD stelt verder terecht dat de methode van anonimiseren van data een relevante factor is, om te bepalen of WiFi-tracking is toegestaan of niet. Wederom, vingers kruisen. Tenslotte is het de vraag of de wettelijke gronden waarop WiFi tracking is toegestaan goed zijn bekeken. Die gronden slaan de spreekwoordelijke brug naar het punt dat ik wil maken.

Er is slechts een beperkt aantal redenen waarbij verwerking van persoonsgegevens is toegestaan. De meest bekende zijn uitdrukkelijke toestemming en de uitvoering van een overeenkomst. Minder bekend (en gebruikt) zijn de naleving van een wettelijke verplichting, de bescherming van een vitaal belang van betrokkene, de goede vervulling van een publiekrechtelijke taak door een bestuursorgaan of de behartiging van een gerechtvaardigd belang.

Talrijke vragen...

De vragen zijn talrijk. Hoe verhoudt uitdrukkelijke toestemming zich tot WiFi tracking, als je pas toestemming kan geven nadat je bent gesignaleerd? Hoe verhoudt de behartiging van een gerechtvaardigd belang van een gemeente zich, tot de privacy van burgers op een plek waar privacy zo ongeveer het hoogste goed is? Welke publieke taak wordt uitgevoerd bij het bestrijden van drukte in toeristische trekpleisters?

WiFi tracking ter discussie ...

Het is een feit dat WiFi tracking ter discussie staat. De website van de Autoriteit Persoonsgegevens vermeld dat een brief over WiFi tracking is gestuurd aan winkels en gemeenten in Nederland. Beide laten duidelijk de zorg zien van de Autoriteit Persoonsgegevens over de grenzen van WiFi tracking en een mogelijk gebrek aan legitimiteit. De slotverklaring van het artikel in het FD zegt het dan ook juist. Er moet tegenwicht komen voor de mentaliteit “niet omdat het moet, maar omdat het kan”.

De Algemene Verordening gegevensbescherming ... vanaf mei 2018...

De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) zal vanaf mei 2018 worden toegepast in heel Europa. De eisen worden dan strenger en de kans is nihil dat WiFi tracking onder de AVG op dezelfde wijze als nu is toegestaan. De Artikel 29 Werkgroep heeft zich in een eerdere opinie op de e-Privacy verordening al uitgelaten over WiFi tracking – en het is niet mals. Alleen noodzakelijke gegevens mogen worden verzameld, alleen met toestemming met een opt-out mogelijkheid, alleen voor statistische doeleinden en gegevens moeten worden verwijderd of geanonimiseerd na gebruik. Kortom, de huidige vorm van WiFi tracking door de Gemeente Amsterdam zal zijn verboden onder de AVG.

Slechts 12% van de onderzochte bedrijven is klaar voor de AVG...

De AVG is al in werking sinds april 2016. Er wordt slechts een periode gegund aan alle EU landen en hun bedrijven en organisaties, om te gaan voldoen aan de AVG. Een recent onderzoek door PricewaterhouseCoopers laat zien dat slechts 12% van de onderzochte bedrijven klaar stelt te zijn voor de AVG. Zo’n 52% denkt klaar te zullen zijn voor mei 2018. De eerste stelling is een feit dat kan worden onderzocht en bevestigd – of ontkend. De tweede stelling is echter een vermoeden, dat van vele onzekere factoren afhankelijk is. Vooralsnog is zo’n 88% van de ondervraagden in ieder geval nog niet klaar. Het is te hopen dat het onderzoek niet representatief is voor alle bedrijven in Nederland, mijn ervaring tot op heden is helaas anders.